:: Alahai...Cucu Mak Wan ::

makin hari bila anak makin m'besar
bnyk benda yg kita x t'perasan
bnyk benda yg kadangkala t'lepas dri
pandangan...

kalau dulu dr x pandai apa2..kini
dh ibarat mcm kawan lagi2 bila hanya
kita b'dua tngl b'sama...
bnyk sgt2 benda baru yg dia tahu...
bnyk perkara baru yg diexplore sndri...
kadang2 ada yg bikin temperature kita
sdkt tinggi...tp akhirnya apa yg dibuat
tu juga la yg mampu buat kita t'senyum sndri...
owh...pantasnya masa b'lalu...

skrg nie Q dh dpt jangkitan dr abg sepupunya
mmg saya x sangka tp kekadang t'duga juga...
dia makin hari makin mewarisi sifat abg ijat
(anak along) yg sgttt suke menempel di rumah
mak wan... klu dh pegi rumah mak wan, dh pndi
tak nak balik... siap lari2 sblm kena tangkap
masuk kereta...
ada kalanya dh puas jenjalan sama mak wan & atuk,
tiba time balik..dgn dia2 ikut mak wan turun &
say babai to us... bila nk diambil mula la buat
aksi2 yg leh melemahkan semangat pujukan mami...
bila weekend aje dh pndi tarik2 tgn saya ajak
kluar...x payah susah2 nk bwk jalan jauh..dpt
pegi rumah makwan pun dh cukup buat dia senyum
bangga kepuasan!

wlupun x hari2 singgah rumah m.wan tp mngkn
dia dh sgt serasi...selain rumah bb sitter...
maklumla spnjg b'pantang dulu pn itu la tmpt
dia mula2 kenal isi dunia... mcm dh t'biasa,
klu dtg jer umah makwan, masuk aje trus la
menonong masuk bilik sbb dia tau mana makwan
& atuk...

bila blk kerja pn ada masa saya akan singgah
dulu rumah mak mertua bwk dia...
bukan ape..sekadar m'jenguk..tanya khabar...
walau tiap hari jumpa pn x penah jemu... maklum
la...ayah bonda sndri jauh nun di kuantan...
makanya mak & bpk mertua la tmpt saya menumpang
kasih... bila dh ada anak nie lagi la kerap
masa kami b'sama...

lagi2 sekarang nie dh mcm2 kepandaian anak bujang
saya nie... dh macam kerenah...dh bising b'cakap
itu ini... dh mula mengenal smua family... lg la
suka bila dilayan & disogok dgn mainan & sbgnya...
tengok aje la aksi dia bila dpt kacau makwan tgh
main game... dia pn nk join sekaki...lagak mcm pndi
sgt la tu... abis spoil makwannya score...nak marah
cucu...sorry la mak ye..:D...


(Q : ok! makwan, jom kita lawan nak?..nak?..)


(Q : setttt...go!..iyah!)

(Q :..ala..ape ni makwan???..nape xleh tekan nie?? adoooii..t'tekannya!!)


(Q : ok la..xpe la..makwan menang la...nnt blk ajak babah la main game bola..hu..hu..)

::Perut..Oh! Perut::

Semalam saya t'pksa EL coz nk bawa Qhaleef b'ubat...
Sakit apa???...herm..saya sndri kurang pasti...
actually dia didatangi sejenis penyakit kulit
yg saya x pasti mana puncanya...
ada yg kata alergic... ada yg kata kena "gelgata"...
ada gak yg kata kena "sembur cik ponti"...
x tau la mana satu... tp yg pasti, it's a kind of rashes...

dh bwk ke klinik... bg mkn ubat...hilang...
kang bangun pagi esoknya dia datang lagi...
aduh...bikin fenin...
nak2 plk si Q dh pndi b'ckp skrg nie...
apa lagi... bila dh kena tu... merengek aje smbl
ckp "atal mie..atal..." (sambil tgn m'garu2 satu bdn)...
x kesian korang???

so...smlm usahakan gak la pegi peng.balak nk bwk berubat...
tp MALANGNYA... itu "mak wang" (panggilan m'cik yg wat air twr)..
tiada... beliau di luar kwsn la plk... mklm la org pemes nih!...
salah kami gak sbb x calling..calling dulu...
so...kata bb sitter, pagi nie dia kn bawakkan... TQ...so much!...

aduhaiii...melalut psl Q la plk...
sangatttt la t'keluar dr tajuk karangan...
yg benarnya saya nk citer psl percubaan memasak saya...
kbtln dh smlm cuti... & kbtln plk masa pegi psr mlm
tmn. mewah smlm, me & hubby t'jumpa benda alah nie yg
terrrrsgt la susah nk ditemui...
tau x ape?...alah...dh baca tajuk mestila tau kn..
oh ye... saya cite ni bknnya perut biasa yg mcm ala2
towel tu... nie yg payah nk dpt nie is perut "panjang"...
(betul ke tu namanya eh??)... saya x tau la kengkawan
kt luar sana pnggil apa... smlm pun saya dh t'salah ckp...
saya ckp perut "gulung"... t'gelak encik hubby dgr...
alah...yg pnjng2 tu la... tau kn??

wlupun x penah SEUMUR HIDUP ku memasak "barang" itu...
saya tanpa b'pk pnjng terus ckp ngan hubby ..beli la..beli la..
(hah..dh mcm m'cik jara jual kerepek la plk...kui..kui..)...
sbb apa...saya tau... hubby suuuuuka sgt bila dpt perut pnjng
nie... klu pegi mana2 pn mmg susah nk dpt..tunggu org sembelih
lembu pn lum tentu dpt habuan tu...

makanya, saya pun usaha la cari bhn2 yg nk dipadankan
utk masak perut tuh... b'pandukan resepi yg saya ushar
dlm google...gigih la saya ke dapur... pesan bonda mertua,
jgn lupa rebus dulu...kurang2 2 jam...mak aih! lama tu...
tp mmg betul... klu x jwbnya ada yg mkn t'tanggal gigi palsu...
saya pn masak la m'ikut resepi... masak punya masak...smpi la
time nk mengetest... aduh mak! t'pedasss da... cili padi t'lbh
sudahhh... camne nie??..tanya hubby apa rasa..."ermmm ok mmg ok..
tp pedasss sgt la plk.."... x nk mengecewakan "jururasa" & diri
sndri... apa lagi.. pakar rujuk yg plng hampir of coz la ibu
mertuaku... dek sbb nk bljr nye psl..malu tolak tepi ok!...

tut..tut..tut..

Saya : A'slmkm mak... sory, nak tanya...klu mskn kita t'lebih
pedas camne nk buat ye?

MIL : owh..lupa mak nk pesan...klu nk msk lemak pki cili padi,
cili tu msk sikit2 dulu, kendian rasa cukup pedas @ tak..
tp xpe...kt umah ada kentang x?...

Saya : ha'ah ada..sekbaik...

MIL : ha...potong2 kentang tu..masukkan bg empuk...nnt kentang
tu kn "tarik" sket pedas cili...jgn lupa, taruk sket gula...

Saya : ok..ok...tq mak...(perghh..lega dpt solution)...

alhamdulillah, dgn petua yg diberi t'hasil la juga akhirnya "perut
panjang msk lemak cili padiku"... dpt la dihidang utk mkn b'sama2
ngan pak & mak mertua...& kbtln rezeki along... ANY COMMENT???...
mak mertua ckp...dh ok dh..rasa pn ok..cuma kurang pekat... ha'ah...
mmg kuakui santannya kurang... along pn komen yg sama... xpe..xpe..
itu baik utk penambahbaikan... next time leh bikin yg terbaikkkk...
insyaAllah... tp yg paling buat hati i bahagia bila nengok suami
kesayangan mkn b'tmbh2...menitik2 peluh... favourite la katakan...
nanti sayang try msk laaaagi sedap ok!...


(oooppss! yg nie sekadar gmbr hiasan jer...x smpt nk snap smlm...sbb t'sgt lapar...)

::Fuhh..Lega::

ALHAMDULILLAH...



Syukur pada Allah s.w.t...
Segala perancangan dipermudahkan...
Walau tak 100% kesempurnaan t'capai...
Saya tetap memanjatkan rasa syukur padaNya...

hari nie course yg saya plan utk staf
dah pun t'laksana...tq pd speaker & smua peserta
yang menjayakan TAKLIMAT BUDAYA PERDANA UiTM...
mngkn nmpk mudah bg mereka yg di luar sana
utk melaksanakan course seumpama...tp bagi yg
fully involved saje yg tau betapa bnyk dugaan
& kekangan yg harus dihadapi...
apapun, kami usahakan demi sebuah tanggungjawab...
InsyaAllah... wait for other courses next...next..
hopefully segala perancangan lbh t'atur
& kami diberi peluang & ruang utk penambahbaikan...

thanks alot to my buddies...esp. baizura...ijad..
kashah...k.jah & those from other dprt. yg m'bantu..
siapa kata org bawahan x memainkan peranan???
PLEASEEE... don't simply judge them...
kesian mereka... mereka ini lah yg sntsa m'bantu
tp x nmpk di mata 'org besar'...
saya cukup2 obses tntg ini... saya x suka bila
org2 bwhn diperkotak-katikkan kemampuan mereka,
pengorbanan mereka & segala usaha mereka...
be rasional la dlm menilai kemampuan seseorang...
saya sendiri personally sgt x senang bila ada
yg kata staf kita x buat kerja, staf kita xde inisiatif..
staf kita x independent...& bla..bla..bla...
saya yg sntsa b'damping dgn mereka...mata saya yg
melihat kemajuan mereka...jadi WAJARKAH...bila ada
org lain yg senang2 melemparkan kata negatif ttng
kerja mereka...IT's UNFAIR!
"HANYA JAUHARI YG MENGENAL MANIKAM"

apapun semoga Allah swt sntsa m'berkati apa yg kami
usahakan...apa yg kami rencanakan...
pada rakan2 t'utamanya mereka yg bekerja di bwh seliaan
saya, teruskan la b'juang..."walau anda dianggap
tak Cemerlang didunia, biarla kita Cemerlang pd pandanganNya"...
"SENTIASA MENGENAL DIRI KITA"

::Feeling Exhausted::

hari nie khamis...esok jumaat dtg lagi...
esok lusa sabtu, ahad kn kembali...
bagi mereka yg seperti saya nie...weekend
sgt2 la dinanti2...

minggu nie saya rasa exhausted...
i'm extremely tired...
badan nie rasa mcm nk demam dgn tidak...
demi t'jwb pd keluarga, amanat pd kerja,
semangat perlu utk lawan segala2nya...

sedang musim agaknya...
sana sini org b'ckp tntg cuaca...
b'ckp tentang kesihatan...
& of coz saya pn x t'kecuali...
cukup utk keluarga kecik kami...
saya, hubby & Qhaleef...
tahap kesihatan ketiga2 kami x brp baik...
hubby & saya rasakan simptom yg sama...
terasa badan x sedap...terasa panas dalam...
tekak sakit2...sgt la perit...

Qhaleef pula dh 2,3 hari selsema...
smlm nmpk getting better, tp batuk
pulak yg dtg m'ambil tempat...
kesiannya...almaklum, anak bujang saya
nie...saaaangattt susah mkn ubt!...
aduhai...tension dibuatnya...
belum lagi bagi, baru sebut psl ubat
dh lari...mulut lak dh pandai b'bunyi..
"..nanak ubat..." sambil nangis mcm kena cubit...
abis tu camne nak baik cepat nak??...
harapkan bb sitter je la yg sanggup layan
kerenah dia bila bg mkn ubat...

pagi td jam 4.30 pg, as usual dia bangun mntk susu...
belum smpt habis sebotol dh t'batuk...
apa lagi...terus la memuntahkan segala isi perut...
arrghh...siannya...
dan..dan tu dia nangis ajak keluar bilik...
dia dh x mo msk bilik...ajak mami tido luar...
ikut kan jer la... nk salinkan baju & seluar pn "nanak"...
smpi la dia t'lelap semula dgn hanya pakai pampers...
bila confirm dia dh betul2 lelap, baru lah dpt pakaikan
seluar & baju...kang kesejukan, kembung perut lak..
lg menambahkan masalah...
makanya...tido la kami kt luar smpi subuh...

itu la kn...bila ada anak kecik nie...
bnyk yg perlu dikorbankan...
pertama2 sekali pengorbanan MASA...
skrg nie dh x pernah count dh brp jam
dah waktu tido saya... dh x kisah dh cukup masa @ tidak..
dh x kira dh lena ke mata...nyenyak ke beradu...
apapun keselesaan anak lebih diutamakan...
mcm mana ngantuk skalipun... mcm mana penat skalipun...
x boleh katakan TIDAK...semuanya jadi HARUS...
wlu sesekali pernah hati b'detik..urghh! penatnya...
letihnya...ngantuknya...tp...kena kembali pd
diri sendiri... pujuk diri...muhasabah diri...
sekurang2nya m'insafi perjuangan ibu m'besarkan kita
satu ketika dulu...m'syukuri rezeki "Permata" yang
Allah Taala kurniakan pd kita... dan kita kena
sedar...kini kitalah PEMEGANG AMANAH ALLAH S.W.T...
redha dgn ketentuan & syukurilah segala pemberian...